Βαρδαλάχος, Κωνσταντίνος

(Κάιρο 1755 – Κύθνος 1830). Λόγιος και διδάσκαλος του Γένους. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές του στην Αλεξάνδρεια και στη Σύμη, σπούδασε φυσικές επιστήμες και ιατρική στην Πάντοβα, όπου είχε συμφοιτητή τον Ιωάννη Καποδίστρια. Στη συνέχεια δίδαξε στις ελληνικές σχολές του Βουκουρεστίου (1800-15 και 1819-21), της Χίου, απ’ όπου καταγόταν ο πατέρας του (1815-17) και της Οδησσού (1817-19 και 1825-30). Το 1830 κατέβηκε στην Ελλάδα για να ζήσει τα τελευταία του χρόνια. Ταξιδεύοντας όμως από τη Σύρο στην Αίγινα για να συναντήσει τον παλιό του φίλο Καποδίστρια, πνίγηκε έξω από την Κύθνο. Ο Β., θαυμαστής του Αδαμάντιου Κοραή και του Λάμπρου Φωτιάδη, ήταν ένας από τους εισηγητές των νέων διδακτικών μεθόδων στα ελληνικά σχολεία. Από τα συγγράμματά του, διδακτικά εγχειρίδια τα περισσότερα, αξίζει να μνημονευθούν η Φυσική πειραματική (1812), η Γραμματική της ομιλουμένηςελληνικής γλώσσης (1829) και οι μεταφράσεις του Λουκιανού και του Ξενοφώντα.